Η Κινηματογραφική Λέσχη Τρικάλων συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Γκαίτε και παρουσιάζει σπουδαίες ταινίες απο το χώρο του Γερμανικού κινηματογράφου.
Γερμανική κωμωδία; Κι όμως, υπάρχει!
Ποντάροντας στον κύριο Ζούκερ
ΥΠΟΘΕΣΗ
Ένας δημοσιογράφος εβραϊκής καταγωγής στο Βερολίνο θεωρεί ότι αυτός είναι ο ηττημένος των πολιτικών αλλαγών στη Γερμανία μετά το 1989. Όταν η μητέρα του πεθαίνει, αυτός πρέπει να συναντήσει τον αδελφό του, στον οποίον δεν έχει μιλήσει για πολλά χρόνια και να συναντήσει επίσης όλα τα άλλα μέλη της οικογένειάς του. Όμως, κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για την κηδεία ανακατεύονται ο τζόγος και διάφορα χρέη, αλλά και οι κωμικές καταστάσεις με την οικογένεια.
Γερμανικό Κρατικό Βραβείο 2005: Καλύτερη Ταινία, Καλύτερη Σκηνοθεσία, Καλύτερο Σενάριο, Καλύτερη Αντρική Ερμηνεία, Καλύτερη Μουσική
Βραβείο Ernst Lubitsch 2005: Καλύτερη Κωμωδία |
Ο Dani Levy αφηγείται με ανελέητο χιούμορ, σπιρτάδα και ειρωνεία την ιστορία μιας εβραϊκής οικογένειας που χωρίστηκε από την ανέγερση του Βερολινέζικου Τείχους, παρέμεινε έκτοτε χωρισμένη και τσακωμένη και ξανασυναντιέται τώρα στο Βερολίνο του Σήμερα για την κηδεία της μάνας.
Μια ξεχωριστή «εβραϊκή» κωμωδία, η πρώτη που γυρίζεται στη Γερμανία από την εποχή που καλλιτέχνες όπως ο Lubitsch και ο Wilder βρέθηκαν αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα και να πάρουν το δρόμο της εξορίας.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Η ταινία έλαβε κριτικές που αποθέωναν αυτό το οξύμωρο σχήμα. Τη σχέση Γερμανών και κωμωδίας, που ως στερεότυπο φαντάζει θεσμοθετημένο σχεδόν. Αποδεικνύεται όμως ότι πρόκειται για μια ταινία που με κωμικό τρόπο, σατιρίζει την κατάσταση στη Γερμανία. Που αναφέρεται διαφορετικά πλέον στην ύπαρξης Γερμανών Εβραίων, που θέτει ζητήματα για τις δύο Γερμανίες, που είναι πολιτικά μη ορθό. Οι κωμικές καταστάσεις προωθούν τη σκέψη, αλλά και δείχνουν στοιχεία της καθημερινότητας, με μια αυτοειρωνική διάθεση για τους Εβραίους, καθώς ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος είναι Εβραίος.
Είσοδος ελεύθερη.
[movie-info]