(Lemon Tree)
ΒΕΡΟΛΙΝΟ 2008 ΠΑΝΟΡΑΜΑ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ
“σινεμά έξυπνο, διασκεδαστικό που εμπνέεται από σοβαρά και πολύπλοκα σύγχρονα ζητήματα… θα ενθουσιάσει το κοινό.”
Derek Elley, Variety
“… η Χιάμ Aμπάς και η Ρόνα Λίπαζ-Μάικλ εντυπωσιάζουν με τις ερμηνείες τους… μια οικουμενική ιστορία πάλης ενάντια στις ανισότητες της ζωής η οποία αποπνέει σοφία…”
Ray Bennett , The Hollywood Reporter
Πρωταγωνιστούν:
Σάλμα Ζιντάν … Χιάμ Αμπάς (The Syrian Bride, Munich, Paradise Now)
Ζιάντ Νταούντ … Αλί Σουλιμάν (Paradise Now, The Kingdom, Body of Lies)
Μίρα Ναβόν … Ρόνα Λίπαζ-Μάικλ
Ίσραελ Ναβόν… Ντορόν Ταβορί
Αμπού Χασσάμ … Ταρίκ Κόπτι
Τζακόμπ … Άμος Λαβί
Λίμποβιτζ … Άμνον Γουλφ
Ταμάρ Γκέρα … Σμαντάρ Γιαρόν
Μια παραγωγή των: Eran Riklis Productions, Mact Productions, Riva Film, Heimatfilm
Ήχος: Ashi Milo, Gil Toren, Herve Buirette
Κοστούμια: Designer Rona Doron
Σχεδιασμός παραγωγής: Miguel Merkin
Μουσική: Habib Shehadeh Hanna
Μοντάζ: Tova Ascher
Φωτογραφία: Rainer Klausmann (BVK) (Head On, The Downfall, The Invasion, The Edge of Heaven, The Experiment)
Σενάριο: Suha Arraf, Eran Riklis
Παραγωγοί: Bettina Brokemper (Counterparts, Manderlay, Dear Wendy, Dogville),
Antoine de Clermont-Tonnerre (Cinema Paradiso, Ginger and Fred, Central Station, The Sun),
Michael Eckelt, Eran Riklis
Σκηνοθεσία: Eran Riklis
Σύνοψη
Η Σάλμα Ζιντάν (Χιάμ Αμπάς) μετά το θάνατο του άντρα της ζει μόνη σε ένα μικρό χωριό στη Δυτική Όχθη της Παλαιστίνης. Ο Υπουργός άμυνας του Ισραήλ, Ίσραελ Ναβόν (Ντορόν Ταβορί) έχτισε το νέο του σπίτι πάνω στην Πράσινη Γραμμή, στα σύνορα μεταξύ του Ισραήλ και των κατεχόμενων εδαφών, στην άκρη του κήπου της Σάλμα με τις λεμονιές. Οι ισραηλινές δυνάμεις ασφάλειας αποφασίζουν ότι ο κήπος αποτελεί απειλή για την ασφάλεια του υπουργού και διατάζουν να ξεριζωθούν τα δέντρα. Η Σάλμα αποφασίζει να παλέψει για τις λεμονιές που φύτεψε ο πατέρας της πριν πενήντα χρόνια και τής θυμίζουν τον ιδρώτα, το αίμα και τα δάκρυα που έχουν χύσει σε αυτόν τον τόπο οι δικοί της άνθρωποι. Ξεκινά μια δικαστική εκστρατεία φτάνοντας μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ προκειμένου να σώσει τα δέντρα που φροντίζει τόσα χρόνια και είναι η μοναδική πηγή εισοδήματός της. Στον αγώνα της τη στηρίζει ένας νεαρός δικηγόρος, ο Ζιάντ Νταούντ (Αλί Σουλιμάν), ο οποίος έρχεται σε αντιπαράθεση με μια ομάδα δικηγόρων του Ισραηλινού Στρατού. Μέσα από την καθημερινή τους σχέση ο Ζιάντ και η Σάλμα σταδιακά αισθάνονται μια ερωτική έλξη. Η σχέση τους γίνεται περίπλοκη και επικίνδυνη, δεδομένου ότι οι χήρες στην αραβική κοινωνία δεν είναι ελεύθερες να συνάπτουν ερωτικούς δεσμούς, πόσο μάλλον με νεότερους άντρες.
Η Σάλμα παρά τις πιέσεις που δέχεται και από τις δύο πλευρές, βρίσκει το σθένος να συνεχίσει τον αγώνα της. Αυτός ο αγώνας της και το πείσμα που επιδεικνύει προκαλούν εντύπωση στη Μίρα Ναβόν (Ρόνα Λίπαζ-Μάικλ), σύζυγο του υπουργού Άμυνας. Η Μίρα ζει αποκομμένη στο νέο σπίτι της περνώντας πολλές ώρες μόνη. Ο άντρας της λόγω δουλειάς λείπει συνεχώς από το σπίτι και η κόρη τους σπουδάζει μακριά τους. Παρά τις διαφορές και τα σύνορα που υψώνονται ανάμεσά τους, οι δύο γυναίκες αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη σχέση κατανόησης, βρίσκοντας απρόσμενα η μία υποστήριξη στην άλλη…
“Η λεμονιά” είναι μία ταινία για τους αγώνες των ανθρώπων. Αγώνες για να προστατεύσουν αυτό που τους ανήκει, τις αρχές τους, την ανθρωπιά τους, τον τόπο τους, την ιστορία τους, που πολλές φορές όπως συμβαίνει και στη Μέση Ανατολή, είναι γραμμένη με αίμα. Αγώνες που παίρνουν μορφή μέσα από τις προσπάθειες μιας γυναίκας μόνης να προστατεύσει τα δέντρα της. Μια ιστορία για τη μοναξιά όλων των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν την περιοχή και όχι μόνο.
“Η λεμονιά” έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου 2008 στο πρόγραμμα Πανόραμα και υπήρξε από τι ταινίες που ξεχώρισαν, διακρίθηκε με το Βραβείο Κοινού και εξασφάλισε την προβολή της σε πολλές χώρες.
==============
Εράν Ρικλίς (Σκηνοθέτης, Σεναριογράφος, Παραγωγός)
Ο Εράν Ρικλίς είναι από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του Ισραήλ. Η προηγούμενη ταινία του “The Syrian Bride ”
κέρδισε 18 διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ και προβλήθηκε σε αρκετές χώρες. Στο παρελθόν έχει ασχοληθεί με τηλεοπτικά προγράμματα και ντοκιμαντέρ.
Ο Εράν Ρικλίς για την ταινία:
“Για τους παρατηρητές η κατάσταση στη Μέση Ανατολή αλλάζει συνεχώς, αλλά αν το σκεφτεί κανείς λίγο καλύτερα, ίσως καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτό δεν είναι και τόσο αλήθεια. Ελπίδα, αισιοδοξία, απαισιοδοξία, σημαντικές ανακαλύψεις, νέοι ορίζοντες, μια νέα ημέρα, το μέλλον, το παρελθόν, όλες αυτές είναι λέξεις που κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί για να περιγράψουν την κατάσταση σε μια περιοχή που μάλλον τα έχει ζήσει όλα.
Tα δέντρα στην περιοχή στέκονται τριγύρω ως μάρτυρες των πράξεων των ανθρώπων. Αν και τα χαρακτηριστικά δέντρα της περιοχής είναι οι ελιές, αυτή η ιστορία είναι για μερικές λεμονιές που κάποιος τις θεωρεί “απειλή για την εθνική ασφάλεια”, κατηγορία ασυνήθιστη να προσάπτεται σε δέντρα. “Η λεμονιά” είναι μια ιστορία για τους ανθρώπους που βρίσκονται στη δύσκολη θέση να παλεύουν για ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να έχουν λυθεί εύκολα, εάν και μόνο άκουγαν προσεκτικά ο ένας τον άλλον. Οι απλές προσδοκίες βέβαια είναι μεγάλο ζητούμενο για πολλά προβλήματα που διαιωνίζονται σε διάφορα μέρη του κόσμου. Στη Μέση Ανατολή με τη θερμή κατάσταση που επικρατεί εδώ και χρόνια, το φορτίο της ιστορίας, το αίμα που έχει χυθεί , τις θρησκευτικές και άλλες αιώνιες συγκρούσεις που έχουν διαμορφώσει τη σημερινή κατάσταση, τα πράγματα δεν είναι ευκολότερα…
“Η λεμονιά” είναι μια ταινία που επίσης έχει να κάνει πολύ με τη μοναξιά όπως απεικονίζεται στις ζωές των δύο γυναικών, της Σάλμα στην παλαιστινιακή πλευρά και της Μίρα στην ισραηλινή. Υποθέτω πως αυτό ήταν κάτι που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να γυρίσω την ταινία. Γενικότερα όλοι οι χαρακτήρες, εκτός από το ότι αντιπροσωπεύουν διάφορα θέματα, πάσχουν από ένα είδος μοναξιάς που είναι μέρος της ζωής τους, τόσο σε προσωπικό όσο και εθνικό επίπεδο.”
Εράν Ρικλίς
Φιλμογραφία:
2008 Η Λεμονιά (Lemon Tree)
2004 The Syrian Bride
2002 Temptation
2000 Vulcan Junction
1999 Borders (Ντοκιμαντέρ)
1993 Zohar
1992 Cup Final
1984 On a clear day you can see Damascus
================
ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ
Το τείχος που χωρίζει το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη της Παλαιστίνης, κατασκευάζεται από το Ισραήλ για “λόγους ασφάλειας». Αποτελείται από ένα δίκτυο συρμάτινου πλέγματος, τειχών και τάφρων με εύρος κατά μέσο όρο 60 μέτρα και 8 μέτρα ύψος. Βρίσκεται κυρίως μέσα στη Δυτική Όχθη, εν μέρει σύμφωνα με τη Συνθήκη Ανακωχής του 1949, ή την “Πράσινη Γραμμή” μεταξύ του Ισραήλ και της Ιορδανίας που οριοθετεί σήμερα τη Δυτική Όχθη. Μέχρι τον Απριλίου του 2006, το μήκος του τείχους όπως έχει εγκριθεί από την ισραηλινή κυβέρνηση είναι 703 χιλιόμετρα. Περίπου το 58.04% έχει κατασκευαστεί, 8.96% είναι υπό κατασκευή, και στο 33% η κατασκευή δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Η εφημερίδα The Jerusalem Post ανέφερε τον Ιούλιο του 2007 ότι το τείχος δε θα είναι έτοιμο μέχρι το 2010, επτά χρόνια αργότερα από ότι αρχικά έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί. Το τείχος είναι ένα έργο που η κατασκευή του έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων.
Πηγή: www.wikipedia.com