Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ 24/1/2011


13 (ΤΖΑΜΕΤΙ)
του Géla Babluani
ΣΑΝΤΑΝΣ – ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΒΕΝΕΤΙΑ – ΧΡΥΣΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
Σενάριο– Σκηνοθεσία: Géla Babluani
Παραγωγή: Géla Babluani
Συμπαραγωγή: Bruno Daniault, Jean-Marie Delbary, Nathanaël Karmitz 
Φωτογραφία: Tariel Meliava
Διεύθυνση Παραγωγής: Nabila Daniault        
Μουσική: Troublemakers
Παίζουν:George Babluani (Σεμπαστιέν)  Philippe Passon (Ζαν Φρανσουά ΓκοντόνAurélien Recoing (Παίκτης Νο 6) Pascal Bongard (ΔιαιτητήςSerge Chambon (ΔιοργανωτήςAugustin Legrand (ΧοσέFrançois Rimbau (Αστυνόμος)
93′, ΓΑΛΛΙΑ – ΓΕΩΡΓΙΑ, Α/Μ

Σύνοψη
            Ο εικοσάχρονος Σεμπαστιέν έχει μεταναστεύσει από τη Γεωργία στη Γαλλία μαζί με την οικογένειά του. Καθημερινά αγωνίζονται να βρουν κάποια δουλειά για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Ο Γκοντόν, ο οποίος είναι εθισμένος στη μορφίνη, προσλαμβάνει τον Σεμπαστιέν για να επισκευάσει τη στέγη του σπιτιού του. Μια μέρα, καθώς ο Σεμπαστιέν επιδιορθώνει τη στέγη, κρυφακούει μια συνομιλία του Γκοντόν ο οποίος αναφέρεται σε μια ευκαιρία που του έχει παρουσιαστεί και από την οποία ελπίζει να κερδίσει πολλά λεφτά. Όταν ο Γκοντόν πεθαίνει ξαφνικά από υπερβολική δόση, ο Σεμπαστιέν βρίσκει τυχαία έναν φάκελο στον οποίο υπάρχουν οδηγίες και ένα εισιτήριο που προορίζονταν για τον Γκοντόν. Τότε αποφασίζει να πάρει τη θέση του.
            Ακολουθώντας τις οδηγίες φθάνει στον προορισμό του στην καρδιά της γαλλικής επαρχίας. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με έναν εκφυλισμένο, μυστικό κόσμο πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα δεν υπάρχει επιστροφή…
Η ταινία
            Το 13 (Tzameti) είναι μια συναρπαστική εμπειρία, μια ταινία που “στοιχειώνει” το θεατή με την ένταση και τη διεισδυτική της ματιά. Ένα σκοτεινό ταξίδι που ξεκινά με την κάθοδο ενός νέου, του Σεμπαστιέν, σε μια εγκληματική πραγματικότητα, σ’ έναν αμαρτωλό υπόκοσμο όπου παράνομοι τζογαδόροι ποντάρουν σε ένα σοκαριστικά ωμό διαγωνισμό, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
            Η ιστορία ξετυλίγεται μέσα από τα μάτια του 26χρονου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Γκέλα Μπαμπλουάνι, γιου του πρωτοπόρου γεωργιανού σκηνοθέτη Τεμούρ Μπαμπλουάνι, ο οποίος επιδεικνύει ιδιαίτερο ταλέντο στη δημιουργία ατμόσφαιρας μυστηρίου και έντονης ψυχολογικής βίας. Η επιλογή του να συνεργαστεί με τον Ταριέλ Μελιαβά και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες της ασπρόμαυρης φωτογραφίας, έχει σαν αποτέλεσμα η ταινία να κερδίσει σε ένταση και αγριότητα και η αγωνία να κλιμακώνεται σε όλη τη διάρκειά της. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Σεμπαστιέν ερμηνεύει ο μικρότερος αδερφός του Γκέλα, Τζορτζ. Στο ρόλο του Παίκτη Νο 6 ο γνωστός από την ταινία “Ελεύθερος Ωραρίου” (Lemploi du temps) Ορελιέν Ρεσουάν.
            Στο φεστιβάλ της Βενετίας το 13 (Tzameti) δημιούργησε τρομερή αίσθηση και επικροτήθηκε κερδίζοντας το Χρυσό Λιοντάρι Καλύτερης Πρώτης Ταινίας. Η ταινία προβλήθηκε επίσης στο Φεστιβάλ του Σάντανς όπου και εκεί διακρίθηκε κερδίζοντας το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής.
Géla Babluani
            Ο Γκέλα Μπαμπλουάνι γεννήθηκε στην Τιφλίδα της Γεωργίας. Είναι γιος του σκηνοθέτη Τεμούρ Μπαμπλουάνι (Αργυρή Άρκτος στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 1993 για την ταινία “The Sun of the Wakeful“). Τα παιδικά χρόνια του Γκέλα σημαδεύτηκαν από τις φρενήρεις πολιτικό-οικονομικές αλλαγές που ακολούθησαν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, η Γεωργία, αν και ελεύθερη πια, βυθίστηκε στο χάος. Ο Γκέλα μεγάλωσε στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου όταν η διαφθορά, η ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ συμμοριών και στρατού και οι σκοτωμοί ήταν μέρος της καθημερινότητας. Μια ημέρα ο πατέρας του γύρισε στο σπίτι και βρήκε τη μεγαλύτερη κόρη του να διαβάζει την ώρα που έξω στους δρόμους έπεφταν πυροβολισμοί. Συνειδητοποίησε πως η κόρη του είχε συνηθίσει τόσο πολύ τον ήχο των όπλων που δεν είχε δώσει καμία σημασία και συνέχιζε τη μελέτη της σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Τότε αισθάνθηκε τον κίνδυνο να εξοικειωθούν τα παιδιά του με τη βία και αποφάσισε να τα στείλει για σπουδές στο Παρίσι. Ο Γκέλα ήταν 17 χρονών.
            Στο Παρίσι ο Γκέλα ασχολήθηκε πολύ με τη συγγραφή σεναρίων και καλλιέργησε το πάθος του για τον κινηματογράφο και τη γαλλική γλώσσα. Η σχέση με τον πατέρα του είναι καθοριστική στην κινηματογραφική του ματιά. Βασικές επιρροές του παραμένουν οι σπουδαίες βουβές ασπρόμαυρες σοβιετικές ταινίες που είχε δει στο σινεμά στην Τιφλίδα όταν ήταν μικρός μαζί με τον πατέρα του. Η δύναμη των εικόνων και η ένταση του μοντάζ τον καθήλωναν στο κάθισμά του για ώρες. Την ίδια αυτή δύναμη στις εικόνες επεδίωξε να αναπαράγει στην πρώτη μικρού μήκους ταινία του, Fleur de Peau, το 2002. Από άποψη θεματολογίας τον Γκέλα απασχολεί η βία που οι άνθρωποι ασκούν ο ένας στον άλλον, τα παιχνίδια εξουσίας, το πεπρωμένο και η τύχη. Έτσι, στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του 13 (TZAMETI), απεικονίζει έναν κόσμο βίαιων και σκληρών αντρών που έρχονται αντιμέτωποι με την αθωότητα ενός εύθραυστου νέου.
Κριτικές

“Με στοιχεία που θυμίζουν Ταραντίνο, η ταινία σοκάρει με τις παρατεταμένες σκηνές εκρηκτικής βίας που αφήνουν το θεατή να τρέμει στο κάθισμα”
Variety
“…καρφώνεται στο μυαλό σου
Financial Times

Απόλυτα προκλητικό σινεμά
The Times

“Θρίλερ απίστευτης έντασης, ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο, σχεδόν κλασικό… φέρνει στο νου το Fight Club αλλά είναι πιο καλό”
The Guardian

“Ένα αξέχαστο μοναδικό φιλμ, ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο … οπωσδήποτε να το δείτε – η cult ταινία της χρονιάς”
Metro
“Τέτοια αιχμηρή κινηματογράφηση θυμίζει πρώιμο Πολάνσκι”
The Telegraph

“Τρομακτικό, συγκλονιστικό, συμπαγές… πραγματικό διαμάντι”
The Telegraph
“Καταπληκτικό … μια ταινία που καθηλώνει”
The Daily Telegraph

“Ένα εντυπωσιακό, με τρομερή ένταση θρίλερ… δείτε το”
Total Film

“Από ενοχλητικό έως και τρομακτικό… εξαναγκαστικό, ανατριχιαστικό και πραγματικά πρωτότυπο”
Empire

“Τόσο στυλιζαρισμένο και απειλητικό όσο οτιδήποτε έχουν γυρίσει ο Ρομάν Πολάσκι και ο Άλφρεντ Χίτσκοκ”
The Express
“Απρόσμενα καταπληκτικό!”
G.Q.
“Προκλητικό”
The Times

Εντυπωσιακό
Evening Standard

Μοιραστείτε το:

Scroll to Top