Το αξεπέραστο Notorious τη Δευτέρα στη Λέσχη
Με πολλή χαρά, παρουσιάζουμε την ερχόμενη Δευτέρα 15 Απριλίου 2013 το Νοτόριους, του Αλφρεντ Χίτσκοκ. Μια από τις ταινίες που σημάδεψαν την ιστορία του κινηματογράφου παγκοσμίως,
Υπόθεση
Μετά την καταδίκη του Γερμανού πατέρα της για εσχάτη προδοσία εις βάρος των Η.Π.Α., η Αλίσια Χούμπερμαν (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) πνίγει τον πόνο της στο αλκόολ και τους άνδρες. Ένα βράδυ συναντά τον αστυνομικό Τ.Ρ. Ντέβλιν (Κάρι Γκραντ), ο οποίος την πείθει να συνεργαστεί με τις μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α. προκειμένου να εξαρθρώσουν μια σπείρα Ναζιστών, φίλων του πατέρα της, οι οποίοι δρουν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Ο έρωτας της Αλίσια για τον Ντέβλιν, καθώς και η αγάπη της για την Αμερική, μια χώρα την οποία αισθάνεται ότι ο πατέρας της πρόδωσε, την ωθούν να δεχτεί την αποστολή. Έτσι η Αλίσια καταφθάνει στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, όπου συναντά τον αρχηγό της σπείρας, έναν πλούσιο Γερμανό επιχειρηματία, τον Άλεξ Σεμπάστιαν (Κλοντ Ρέινς), ο οποίος την ερωτεύεται. Προκειμένου να αποσπάσει ενοχοποιητικά στοιχεία για τη δραστηριότητα της σπείρας, η Αλίσια δέχεται να παντρευτεί τον Σεμπάστιαν, ο οποίος της κάνει πρόταση γάμου παρά το γεγονός ότι η μητέρα του κα Σεμπάστιαν (Λιοπολντίν Κονσταντιν) δεν την εγκρίνει ως νύφη. Όταν η Αλίσια κι ο Ντέβλιν ανακαλύπτουν ενοχοποιητικά στοιχεία (ουράνιο για την κατασκευή ατομικής βόμβας) στο κελάρι της έπαυλης του Σεμπάστιαν, ο Σεμπάστιαν κι οι μητέρα του σχεδιάζουν τη δολοφονία της γυναίκας, ένα έγκλημα αργό και βάναυσο.
Ανάλυση
Ο Τριφό έλεγε πως, περισσότερο από κάθε άλλη ταινία του Χίτσκοκ, το «Υπόθεση Νοτόριους» συμπυκνώνει την πεμπτουσία του (απαράμιλλου) χιτσκοκικού σινεμά. Από την άλλη, αυτό το ασπρόμαυρο νουάρ κατασκοπίας στο μεταπολεμικό Ρίο συνιστά την πρώτη ουσιαστικά σοβαρή «ιστορία αγάπης» που σκηνοθέτησε ο ευτραφής βρετανός μετρ της αγωνίας. Κι από την τρίτη, πρόκειται για μια από τις δακτυλοδεικτούμενες δημιουργίες του, που καταλήγουν σε αναντίρρητο happy end… Στο δια ταύτα, τώρα, του στιβαρότατου σεναρίου που υπογράφει ο Χεκτ, η κυοφορούμενη ανασύσταση του ναζιστικού κόμματος από κάτι χιτλερικά απομεινάρια που έχουν καταφύγει στη Λατινική Αμερική δεν είναι παρά το προπέτασμα καπνού, η δικαιολογία και το περιτύλιγμα για την αφήγηση του μεγάλου έρωτα που ανθίζει ανάμεσα στους (ιδανικά φιλμαρισμένους) Μπέργκμαν και Γκραντ. Η ταινία συνιστά ένα πολυτελές ρομάντζο, με στέρεες και ύψιστης ποιότητας ψυχολογικές αιτιάσεις, σε φωτεινή μονοχρωμία, με τους εντυπωσιακούς Ινγκριντ Μπέργκμαν και Κάρι Γκραντ στο ζενίθ της κομψότητας και της ερμηνευτικής τους ευαισθησίας, να δίνουν το – μέχρι τούδε – εκτενέστερο φιλί της οθόνης σε close- up…
Διάσημες σκηνές
Η ταινία φημίζεται για δυο συγκεκριμένες σκηνές: Μια από αυτές είναι η σκηνή στην οποία η Ινγκριντ Μπέργκμαν κρατάει κρυμμένο στο χέρι της το κλειδί από το κελάρι, όπου ο εραστής της, Κάρι Γκραντ, πρόκειται να ψάξει για στοιχεία που πρόκειται να ενοχοποιήσουν το σύζυγό της που υποδύεται ο Κλοντ Ρέινς. Ο Χίτσκοκ μετακινεί την κάμερα από το μπαλκόνι της εσωτερικής σκάλας της έπαυλης καταγράφοντας τον κόσμο που παρίσταται στη δεξίωση κι ύστερα εστιάζει το φακό στο χέρι της Μπέργκμαν, όπου βρίσκεται κρυμμένο το κλειδί του κελαριού. Η άλλη διάσημη σκηνή της ταινίας αφορά ένα από τα φιλιά που η Μπέργκμαν ανταλλάσει με τον Κάρι Γκραντ, το οποίο διαρκεί δυόμιση λεπτά. Ο κώδικας Χέιζ απαγόρευε την απεικόνιση φιλιών που ξεπερνούσαν τη διάρκεια των 3 δεπτερολέπτων. Έτσι ο σκηνοθέτης προκειμένου να μην περάσει από λογοκρισία, έβαλε τους δυο ηθοποιούς να φιλιούνται για 3 δευτερόλεπτα και έπειτα να ανταλλάσουν γλυκόλογα ο ένας στο αυτί του άλλου, εναλλάσσοντας έτσι το παθιασμένο φιλί με τους ψιθύρους.
Αποδοχή
Οι κριτικοί του περιοδικού Time, Ρίτσαρντ Κόρλις και Ρίτσαρντ Σίκελ συμπεριέλαβαν την ταινία στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, ενώ το περιοδικό Entertainment Weekly κατέταξε την ταινία στην 66η θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Το 2006 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου.
Η ταινία έκανε εισπράξεις 4,8 εκατομμυρίων δολαρίων κι ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες παραγωγές του 1946. Η RKO είχε 1.010.000 δολάρια κέρδος από την ταινία.
Οι κριτικοί αγάπησαν την ταινία. Ο Μπόσλεϊ Κράουδερ των New York Times επαίνεσε το γράψιμο του Χεχτ και τη σκηνοθεσία του Χίτσκοκ που είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εξαιρετικού μελοδράματος, με την κατάλληλη δόση αγωνίας. Η Λέσλι Χάλιγουελ την χαρακτήρισε υπέροχη ρομαντική ταινία αγωνίας, που περιέχει μερικές από τις καλύτερες στιγμές στην καριέρα του σκηνοθέτη. Μερικές δεκαετίες αργότερα ο κριτικός Ρόμπερτ Έμπερτ το συμπεριέλαβε στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Η Σάρλοτ Τσάντλερ, μια από τους βιογράφους του σκηνοθέτη, ανέφερε ότι η Υπόθεση Νοτόριους είναι η αγαπημένη ταινία της κόρης του Χίτσκοκ, Πατρίσια.
Η ταινία έλαβε δύο υποψηφιότητες για Οσκαρ. Ο Κλοντ Ρέινς έλαβε την τέταρτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου, για το ρόλο του Άλεξ Σεμπάστιαν, αλλά έχασε το βραβείο από τον Χάρολντ Ράσελ της ταινίας Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (The Best Years of our Lives, 1946). Ο Μπεν Χεχτ προτάθηκε για Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου, το οποίο έχασε από τον σεναριογράφο της ταινίας Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας, Ρόμπερτ Σέργουντ.
Πηγές κειμένων: Βικιπαίδεια (ελληνική), imdb, cine.gr, tospirto.net, ελculture.gr, Ριζοσπάστης
Ωρα προβολής: 21.45, στον κινηματογράφο του μύλου Ματσόπουλου